Δραστηριότητες παιδιών… Στα δικά μου χρόνια (ωχ, κάπως ακούστηκε αυτό) δεν ήταν στάνταρ, ότι κάποιο παιδί έκανε κάτι. Τα περισσότερα τότε πήγαιναν ποδόσφαιρο, μπάσκετ ή μπαλέτο. Από μία τάξη λίγα παιδιά έκαναν μια δραστηριότητα, ούτε τα μισά.
Τώρα αυτό έχει αλλάξει και σπάνια ένα παιδί δεν έχει μια δραστηριότητα. Πολλά έχουν 2 και 3! Οι επιλογές είναι άπειρες πια, χρόνο να έχουν τα παιδιά και χρήματα οι γονείς.
Υπάρχουν τώρα 2 περιπτώσεις….η μία περίπτωση είναι να ξεκινήσει το παιδί μια δραστηριότητα, δηλαδή ένα άθλημα ή ένα χόμπυ, από μικρό πχ από το νήπιο ή πρώτη δημοτικού, και το συνεχίζει για αρκετά χρόνια. Η δεύτερη περίπτωση, στην οποία ανήκουν τα δικά μου τα παιδιά, είναι να βαριούνται σχετικά εύκολα και να αλλάζουμε δραστηριότητα σχεδόν κάθε χρόνο. Ο προβληματισμός μου σχετικά με αυτό είναι τι είναι πιο σημαντικό. Τα παιδιά να συνεχίζουν μια δραστηριότητα, ώστε να γίνονται καλοί σε αυτό που κάνουν, το μαθαίνουν σε περισσότερο βάθος ή να αλλάζουν αν θέλουν, ώστε να δουν τι τους αρέσει περισσότερο και να έχουν περισσότερα ερεθίσματα; Αν πάλι τελικά δεν τους αρέσει τίποτα; Τι κάνεις; Κατά πόσο έχει γίνει “υποχρεωτικό” τα παιδιά το απόγευμα να ακολουθούν μια δραστηριότητα; Σκέφτεσαι, το παιδί να κάνει κάτι για να αθλείται, να μη κάθεται όλη μέρα στο σπίτι ή σε ένα καναπέ. Δεν παίζουν τα παιδιά, όπως παλιά και άλλα τέτοια. Από την άλλη, αν είναι σπίτι και διαβάζει ένα βιβλίο ή ασχολείται με κάτι άλλο, πού είναι το κακό; Μπορεί να έχει κουραστεί όλη μέρα να λείπει από σπίτι, ειδικά αν κάθεται ολοήμερο και γυρίζει σπίτι στις 4μμ.


Η εναλλαγή δραστηριοτήτων φυσικά συνεπάγεται σπατάλη χρημάτων! 🤔Γιατί, προφανώς, αναγκάζεσαι να αγοράζεις τον αντίστοιχο εξοπλισμό και τελικά καταλήγεις να κάνεις συλλογή από μπάλες ρυθμικής, βόλευ, στολές καράτε, γάντια για το καράτε…. Τυχαία παραδείγματα! Κάθε ομοιότητα με την πραγματικότητα είναι τυχαία!
Και τώρα ψάχνουμε κάτι σε χορό… ίσως ξαναγυρίσουμε στο βόλευ…θα δείξει….Έχω μεταθέσει αυτό το task για τη νέα χρονιά. Είναι new year’s resolution! 😁