Πάσχα

Λίγο πριν τελειώσει ο Μάρτιος

Νομίζω γίνομαι γραφική με το πόσο συχνά λέω πώς περνάει ο καιρός….αλλά έτσι είναι!

Πάλι μια που ανέβασα post για καλό μήνα και μια που προλαβαίνω οριακά πριν τελειώσει ο μήνας!

Βέβαια, τον Μάρτιο είχαμε διοργάνωση Έκθεσης και η αλήθεια είναι, ότι τις μέρες πριν την έκθεση δεν έχουμε και πολύ χρόνο…μετά την έκθεση είσαι κομμάτια και να τώρα 2 εβδομάδες μετά που αρχίζω και σκέφτομαι, τι έκανα πριν την έκθεση;

Δεν έχω παράπονο, όμως, ήταν καλός μήνας! Εξάλλου, έχω ήδη πει σε προηγούμενο post, γιατί ο Μάρτιος είναι καλός μήνας. Άλλαξε και η ώρα και είναι τρομερό πόσο διαφορετική είναι η ψυχολογία και πώς πρακτικά μεγαλώνει η μέρα. Το χειμώνα, 7 το απόγευμα, σκοτάδι έξω, είσαι σε mood δεν πάω πουθενά, πέρασε η μέρα, άντε καμιά ώρα και να ξεκινήσουμε βραδινά και ετοιμασίες για την επόμενη.. Τώρα, όμως, που στις 7 είναι μέρα ακόμα, είσαι σε mood τι μπορώ να κάνω? Έχω τόσο χρόνο μπροστά μου μέχρι να πάμε για ύπνο! Δεν το συζητώ, βέβαια, πόσο σημαντικό είναι να σχολάς και να είναι μέρα. Αξία ανεκτίμητη!

Και να σε δω τώρα… έχεις συνειδητοποιήσει, ότι σε 2 εβδομάδες είναι Μεγάλη Τετάρτη; Αν είσαι νονός/ νονά είναι μια καλή στιγμή να σκεφτείς τι θα πάρεις στο βαφτιστήρι σου, να ρωτήσεις τους γονείς ίσως τι νούμερο παπούτσι φοράει, αν παίρνεις παραδοσιακά παπούτσια και να κοιτάξεις και για τη λαμπάδα φυσικά! Αυτό με τη λαμπάδα είναι ένα θέμα κάθε χρόνο. Προτιμώ τις λαμπάδες που δεν έχουν παιχνίδι, τις λεγόμενες παιχνιδολαμπάδες, αλλά ειδικά αν είναι αγόρι, δεν έχεις και πολλές επιλογές. Άσε που πιστεύω, ότι τα αγόρια δεν δίνουν τόση σημασία στη λαμπάδα όσο τα κορίτσια! Οπότε, τουλάχιστον το αγόρι χαίρεται με το παιχνίδι. Πάντως, στο δικό μου σπίτι και τα 2 παιδιά, περιμένουν κάθε χρόνο πώς και πώς τις λαμπάδες τους. Μας τις φέρνουν οι νονοί και οι νονές και τις στολίζουμε στο σαλόνι! Μέχρι εκεί. Γιατί στην Ανάσταση, οικογενειακώς, έχουμε πολλά χρόνια να πάμε, γιατί ο Μιχαήλ φοβάται πολύ τα μπαμ μπουμ και για να είμαι ειλικρινής κι εγώ δεν τρελαίνομαι που αντί να ακούμε το Χριστός Ανέστη και να αγκαλιαζόμαστε, ακούμε τα δυναμιτάκια και τα βεγγαλικά και προσπαθούμε να προφυλαχτούμε!

Για το Πάσχα πιο αναλυτικά θα γράψω σε επόμενα post… λέμε τώρα… με βλέπω κλασικά να αναρωτιέμαι πάλι πότε πέρασε ο Απρίλιος! 😂

Όχι, όχι, όχι….αρνούμαι να γίνει αυτό! Εξάλλου, την Κυριακή θα παίξει θεατράκι, ενηλίκων παρακαλώ😮 , οπότε θα επανέλθω με την κριτική μου! ❤️

ps. η φωτογραφία καμία σχέση με το θέμα…μου την έβγαλε, όμως, το google photos στις αναμνήσεις που βγάζει και είναι μια απο τις αγαπημένες μου. Συν, ότι με ταξίδεψε στις γλυκές, καλοκαιρινές διακοπές!

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s