«Στη Νέα Υόρκη του 1957 ένα αλλοδαπό αγόρι 16 χρόνων κατηγορείται για πατροκτονία. Η ζωή του βρίσκεται στα χέρια 12 ενόρκων οι οποίοι θα αποφασίσουν αν είναι τελικά ένοχο και η απόφασή τους θα πρέπει να είναι ομόφωνη. Στην περίπτωση που ο κατηγορούμενος βρεθεί ένοχος, η θανατική ποινή είναι υποχρεωτική. Οι 12 άντρες, κλειδωμένοι σ’ ένα μικρό δωμάτιο, άλλοτε συγκρούονται κι άλλοτε ταυτίζονται αντικατοπτρίζοντας τις προκαταλήψεις της κοινωνίας μέσα από 12 πεντακάθαρα ψυχογραφήματα που ξετυλίγονται βίαια μπροστά στα μάτια του θεατή.»
Μια παράσταση άκρως θεατρική… ναι, σε θέατρο πήγα…εννοώ, ότι δεν είχε πολλά φύκια για μεταξωτές κορδέλες, ούτε βασιζόταν στα σκηνικά ή στις μουσικές. Ήταν μπροστά σου οι 12 ένορκοι σε μια αίθουσα με ένα τραπέζι και 12 καρέκλες. Οι χαρακτήρες των δώδεκα ένορκων ξεδιπλώνονται έχοντας τη δύναμη να αποφασίσουν για τη ζωή ή το θάνατο, ανάμεσα στο καλό και το κακό. Από όλο αυτό μπορεί κανείς να διακρίνει τον τρόπο ζωής των ενόρκων, τις εμπειρίες τους και την υποκειμενικότητα που μπορεί να διέπει την απόφασή τους. Η ένταση και οι αντιπαραθέσεις καθώς και τα ηθικά διλήμματα περνούν άμεσα στο θεατή κι εκεί είναι η μαγεία της παράστασης.
Το θέατρο σχετικά μικρό, βλέπεις άνετα απ’ όλες τις θέσεις. Θα πω, όμως, ότι άλλη μαγεία έχει η πρώτη σειρά σε ένα τέτοιο θέατρο. Υπάρχουν και 2 θέσεις πάνω στη σκηνή, ναι πάνω ακριβώς. Νομίζεις, αρχικά, ότι είναι μέρος του σκηνικού, αλλά δεν είναι. Κατά τη γνώμη μου, μου φαίνεται λίγο άβολο και αμήχανο όλο αυτό… Θα αισθανόμουν σαν να ενοχλώ και δεν θα μπορούσα να παρακολουθήσω την παράσταση χαλαρά.
Για όποιον ενδιαφέρεται, οι παραστάσεις πήραν παράταση μέχρι 28 Μάϊου | Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή στις 21.15
Φυσικά, μετά το τέλος της παραστάσεις όλοι είπαμε, ότι θέλουμε να (ξανά) δούμε την ταινία!
pinkvibes.gr 