Ο Μπρούτζινος Καβαλάρης!

Πάντα μου άρεσε να διαβάζω βιβλία. Από μικρή διάβαζα πολλά, πόσο μάλλον αφού δεν είχαμε τάμπλετ, youtube, Netflix κλπ, για να περάσουμε την ώρα μας. Οπότε, στις διακοπές είχαμε κυρίως επιτραπέζια και βιβλία. Α, και τράπουλα! Φεύγαμε δηλαδή από το σπίτι και δεν παίρναμε κανένα καλώδιο φόρτισης… ΣΟΚ για τα σημερινά παιδιά! 😁

Φυσικά, δε διαβάζω όσα θα ήθελα, είτε γιατί δεν έχω τόσο χρόνο είτε γιατί όταν έχω χρόνο, είμαι κουρασμένη και προτιμώ να χαζέψω καμία σειρά στην τηλεόραση.

Την χρονιά που πέρασε, όμως, το παράκανα! Δεν είχα διαβάσει ούτε ένα βιβλίο….Το τελευταίο ήταν το φθινόπωρο ’22. Κάπου εκεί μου δίνει μια φίλη μου ένα βιβλίο να διαβάσω. Μου είχε πει τα καλύτερα και ότι έπρεπε να το διαβάσω κι εγώ. Ο καιρός περνούσε, οι μήνες περνούσαν κι εγώ τίποτα. Το είχα ξεκινήσει 2-3 φορές, διάβαζα τις πρώτες 5-10 σελίδες και αυτό ήταν. Δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ με τίποτα. Έρχεται το καλοκαίρι του ’23 και λέω φταίει το βιβλίο, είναι πολύ βαρύ. Οπότε, για τις διακοπές μου προτίμησα κλασικό και αγαπημένο Jo Nesbo. Εγγύηση σκέφτηκα… Αλλά ούτε αυτό κατάφερα να τελειώσω. Οι μήνες συνέχιζαν να περνούν, το δανεικό βιβλίο συνέχιζε να κοσμεί την βιβλιοθήκη μου και πλέον ντρεπόμουν να το κρατάω άλλο, αλλά ντρεπόμουν και να το γυρίσω αδιάβαστο. Παράλληλα, αισθανόμουν και περίεργα να μη μπορώ να συγκεντρωθώ και να αφιερώσω χρόνο σε ένα βιβλίο.

Έτσι, μια μέρα το πήρα απόφαση. Κομμένα κινητά, social, σειρές και ξεκίνησα τον «Μπρούτζινο Καβαλάρη», ο οποίος ήταν πάνω από 700 σελίδες. Σε 4 μέρες το είχα τελειώσει! Ένα υπέροχο βιβλίο που πραγματικά διαβάζεται τελικά εύκολα και μονορούφι. Καθόλου βαρύ που έλεγα…

Μάλιστα, μετά από αυτό καπάκι διάβασα και τη συνέχειά του, το 2^ο βιβλίο. Επίσης, 700 και σελίδες, επίσης σε λίγες μέρες. Σαν το πρώτο δεν ήταν και βασικά έφταιγε το γεγονός, ότι το διάβασα καπάκι. Το 2^ο βιβλίο κυκλοφόρησε μετά από πολλά χρόνια από το πρώτο. Γι’ αυτό, η συγγραφέας είχε παρά πολλές αναφορές στα γεγονότα του 1^ου. Το οποίο είναι ευρηματικό, αν έχει περάσει καιρός και δεν θυμάσαι λεπτομέρειες. Για μένα που είχαν περάσει μόνο 10 μέρες ήταν λίγο κουραστικό.

Θέλω, λοιπόν, να πιστεύω, ότι η επιθυμία μου για διάβασμα επέστρεψε και να συνεχίσω έτσι!