Υπό κανονικές συνθήκες θα είχα άφθονο υλικό να γράψω σχετικά με τις απόκριες, την Καθαρά Δευτέρα, τα κούλουμα. Λόγω των συνθηκών δεν είμαι τόσο πολύ σε mood τριημέρου και Καθαράς Δευτέρας, αν και λόγω των παιδιών, έχουμε βάλει και τις στολές μας!
Θα εστιάσω, όμως, στο αγαπημένο γλύκισμα των ημερών που έχει την τιμητική του την περίοδο της νηστείας και δεν είναι άλλο από τον χαλβά!
Οι περισσότεροι τον έχουν συνδέσει με την Καθαρά Δευτέρα, τρώγεται, όμως, με την ίδια ευχαρίστηση οποιοδήποτε μήνα του χρόνου, δίνοντας οφέλη, αλλά και… θερμίδες ανάλογα με το είδος του. Σε περιόδους νηστείας αποτελεί όαση γεύσης, ενώ ακόμη κι αν δεν έχουμε τέτοιου είδους διατροφικούς περιορισμούς, μπορεί να μας χαρίσει γλυκιά γεύση, χωρίς το πλήθος των κορεσμένων λιπαρών που έχουν συνήθως τα γλυκά των ζαχαροπλαστείων.
Η ονομασία του χαλβά προέρχεται από την αραβική λέξη halwa, που σημαίνει γλυκό, ενώ τα είδη που συναντάμε σήμερα στην ελληνική αγορά είναι κυρίως τρία: σουσαμένιος, σιμιγδαλένιος και χαλβάς Φαρσάλων.
Παλιά, σαν παιδί, έτρωγα μόνο τον σουσαμένιο ή όπως τον λέμε πολλές φορές, τον μακεδονικό. Μεγαλώνοντας, όμως, έχω εκτιμήσει και τα άλλα 2 είδη χαλβά.
Το θέμα μου είναι το εξής: κάθε Καθαρά Δευτέρα είχα το ίδιο πρόβλημα. Ενώ πάντα μου άρεσε το έθιμο του χαρταετού και σαν παιδιά πετάγαμε χαρταετό με τον πατέρα μου να αναλαμβάνει με πλήρη επιτυχία αυτό το project, το μεγάλο μου άγχος ήταν πάντα το μεσημεριανό τραπέζι! Κι αυτό, γιατί ήμουν η περίεργη της ημέρας και δε μου άρεσε τίποτα από όλα αυτά τα εδέσματα της ημέρας. Βασικά, ακόμα δε μου αρέσουν τα περισσότερα…έχω βελτιωθεί πολύ λίγο. Αυτό, όμως, που μου άρεσε πολύ και το περίμενα πώς και πώς είναι να φάω λαγάνα με χαλβά! Απλά, όπως καταλαβαίνεις, από τη μία δεν ήταν πολύ λογικό να τρώω μόνο αυτό από ένα τραπέζι με μεγάλη ποικιλία, από την άλλη οι οικοδεσπότες ένιωθαν άσχημα που δεν έτρωγα τίποτα άλλο και ήθελαν να με ευχαριστήσουν. Οπότε, κάθε χρόνο έπρεπε να δικαιολογούμαι/ απολογούμαι γιατί δεν τρώω τα γνωστά σαρακοστιανά, να προσπαθώ να πείσω τους υπόλοιπους, ότι πραγματικά απολαμβάνω τον χαλβά με τη λαγάνα και φυσικά να απαντώ πολλές φορές στην ερώτηση “αν το έχω δοκιμάσει ποτέ”. Σε αυτή την ερώτηση βέβαια απαντάω ακόμα και σήμερα καμία φορά, εξηγώντας πια, ότι στην ηλικία μου (ουπς, πώς ακούγεται έτσι αυτό!😯) έχω δοκιμάσει και δε μου αρέσει!
Μπορεί να αναρωτηθείς, βέβαια, γιατί περιμένω την Καθαρά Δευτέρα, για να φάω χαλβά αφού μου αρέσει. Ο βασικός λόγος είναι, ότι δεν αρέσει ιδιαίτερα σε κανέναν στην οικογένεια, οπότε αν αγοράσω χαλβά, θα τον φάω κυρίως εγώ. Αυτός μας οδηγεί στον δεύτερο λόγο, που αν και είναι πολύ υγιεινό και νηστίσιμο γλυκό, δεν είναι καθόλου αθώο όσο αφορά τις θερμίδες του. Σκέψου μόνο, πως μια μερίδα σιμιγδαλένιου χαλβά (δηλαδή περίπου 80 γραμμάρια) αποδίδει γύρω στις 300 θερμίδες. Ο νηστίσιμος σουσαμένιος δεν είναι καθόλου «αθώος», αφού στα 100 γραμμάρια αποδίδει 500 θερμίδες (λόγω του ότι το ταχίνι είναι αρκετά θερμιδογόνο) και ο χαλβάς Φαρσάλων λίγο λιγότερες, ανάλογα πάντα με τον τρόπο παρασκευής τους. Φαντάσου τώρα, ότι με τις προσθήκες σοκολάτας, μελιού ή οποιουδήποτε άλλου συστατικού που θα δώσει έξτρα γεύση, οι θερμίδες θα χτυπήσουν… κόκκινο.
Μία λύση που είχα βρει στο παραπάνω πρόβλημα, ώστε να μη περιμένω μια φορά το χρόνο και να είναι ελεγχόμενη η ποσότητα που καταναλώνω, είναι οι ατομικές συσκευασίες που έχει βγάλει ο Μακεδονικός χαλβάς. Πάντως, αν και ο μακεδονικός χαλβάς είναι σταθερή αξία, η αλήθεια είναι ότι, αν τον συγκρίνεις με ένα χειροποίητο χαλβά από ένα φούρνο καταλαβαίνεις τη διαφορά! Και τότε είναι που δε μένει για την επόμενη μέρα και δεν μπαίνεις στον πειρασμό να φας!
Γιατί pink vibes είναι να τρως μόνο χαλβά με λαγάνα, αν αυτό σου αρέσει! 😋
pinkvibes.gr 